jedno podanie

Mówią, że pierwszy raz zawsze dostarcza najwięcej emocji i coś w tym jest, bo pisząc ten post rozpiera mnie czysta radość i ekscytacja. Miał być blog i jest. Mam nadzieję, że będziecie się nim cieszyć tak samo, jak ja, kiedy publikuję ten pierwszy, historyczny wpis, w którym postaram się wyjaśnić, skąd ja się tutaj w ogóle wzięłam :))

Pasja do piłki zdominowała większą część mojego życia. Czasami mi się za to obrywa, a czasami myślę, że wychodzą z tego całkiem fajne rzeczy. Często kosztowało i kosztuje mnie to wielu wyrzeczeń, ale patrząc na to, co w dalszej perspektywie dostawałam w zamian, mogę śmiało powiedzieć, że było.jest warto 🙂

Czemu “Jedno podanie”? To gra, która była chyba jedną z popularniejszych każdego, kto w dzieciństwie kopał piłę zamiast spędzać całego dnia przy kompie. My grywaliśmy w to praktycznie codziennie (oprócz zimy ofc). Człowiek nie miał czasu zjeść obiadu!

I od tego wszystko się zaczęło. Dzisiaj nie wyobrażam sobie życia bez piłki, niezależnie w jakiej formie ją dostaję. Mogę za to podziękować kuzynom, kuzynkom i kolegom, z którymi spotykałam się na łące (żadne boisko, tylko łąka – proszę zapamiętać! :D). Jak wyglądała możecie przekonać się na zdjęciu, które jest dołączone do tego posta. Nie znalazło się ono tutaj przypadkowo.

Co miasto, to inna nazwa gry u nas zwanej “Jedno podanie”. W Warszawie “Warszawianka”, w Łodzi “Jedynka”,  w Krakowie “Gra w Niemca” (wiem, że historia etc., ale ja tam do Niemców nic nie mam, wręcz przeciwnie 😀 ). Inne nazwy, ale zasady z reguły te same. Piłki można dotknąć tylko raz. Więcej kontaktów dozwolonych jest jedynie, gdy futbolówka znajduje się w powietrzu np. kapkując. Podajesz albo strzelasz na bramkę. Jak nie trafiasz, to zmieniasz bramkarza. Wpuścisz 11 bramek no to kara – najczęściej kopniak w cztery litery, ale czasami wymyślało się też bardziej kreatywne głupoty 😉

Nazwa bloga oprócz wspomnień z dzieciństwa, dla mnie ma jednak podwójne znaczenie. Jedno podanie – tak, jak w życiu – czasami może zadecydować o wszystkim. Nie zaryzykujesz, to się nie przekonasz. Albo się sparzysz, albo… pijesz szampana i piszesz bloga 🙂

Blog chociaż zdominowany piłkarsko nie będzie tylko o piłce. Jest zbyt wiele ciekawych rzeczy na świecie, żeby się na nie zamykać. Wiele osób twierdzi, że jestem troszeczkę stuknięta, więc myślę, że nie będziecie się nudzić 😀

Trzymajcie się ciepło!

PS Data publikacji nie mogła być przypadkowa. A, że nie mam pamięci do dat, to padło na moje urodziny 😉 O nich pamiętam zawsze! 😀